Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Αντισυνταγματική η διάταξη του Ν. 3900/2010 (άρθρο 209Α Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας)

Σύμφωνα με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, ως αντισυνταγματική - αντίθετη στο άρθρο 20 του Συντάγματος - αλλά και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) κρίθηκε η διάταξη του Ν. 3900/2010 με την οποία προστέθηκε το άρθρο 209Α στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: «Ειδικώς στις φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, στις οποίες η προθεσμία ή η άσκηση του ενδίκου μέσου δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, μπορεί ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε το ένδικο μέσο, να ανασταλεί με συνοπτικά αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της απόφασης αυτής, μόνο αν το ένδικο μέσο κρίνεται ως προδήλως βάσιμο». 

Στόχος της νέας διάταξης ήταν ο περιορισμός της δυνατότητας αναστολών εκτέλεσης στις φορολογικές και στις τελωνειακές υποθέσεις, ώστε να επιτευχθεί η επιτάχυνση της διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης στα φορολογικά δικαστήρια. ("δίκες εξρπές"). Όπως όμως έκριναν οι Διοικητικοί Δικαστές του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (σε συμβούλιο), «η διάταξη του άρθρου 209Α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που προβλέπει, προκειμένου περί φορολογικών και τελωνειακών διαφορών, ως λόγο αναστολής μόνο την πρόδηλη βασιμότητα του ένδικου μέσου και όχι και την ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη που τυχόν απειλείται από την άμεση εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, κατά της οποίας έχει ασκηθεί ένδικο μέσο, το οποίο δεν εκτιμάται ως προδήλως απαράδεκτο ή αβάσιμο, είναι αντισυνταγματική και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη και μη εφαρμοστέα, διότι θίγει στον πυρήνα του το ως άνω δικαίωμα που κατοχυρώνουν τα προαναφερόμενα άρθρα του Συντάγματος (άρθρο 20 παράγραφος 1) και της ΕΣΔΑ (άρθρα 6 και 13)». 

Συνεπώς, όπως αναφέρεται στην ίδια απόφαση «και επί των διαφορών αυτών (φορολογικών και τελωνειακών), ως προς τις οποίες, άλλωστε, δεν προκύπτει και κάποιος αντικειμενικός λόγος που να δικαιολογεί τη διαφορετική δικονομική ρύθμισή τους, πρέπει να τύχουν εφαρμογής οι γενικές διατάξεις του άρθρου 208 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι οποίες, σε κάθε περίπτωση, με την προβλεπόμενη στάθμιση των αντιτιθέμενων συμφερόντων, ικανοποιούν και την αρχή της αναλογικότητας».