Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Γεγονός οι τηλεδίκες στα δικαστήρια από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο

Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προβλέπει τηλεσυνεδρίαση, τηλεκατάθεση και εικονοτηλεδιάσκεψη στα δικαστήρια, στις αρχές του νέου δικαστικού έτους που ξεκινάει στις 17 Σεπτεμβρίου. 
Το Προεδρικό Διάταγμα, που φέρει την υπογραφή του υπουργού Δικαιοσύνης, Χαράλαμπου Αθανασίου και κατατέθηκε για επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), εισάγει καταρχήν στην ελληνική δικαιοσύνη, για πρώτη φορά, την τηλεκατάθεση, δηλαδή την προφορική εξέταση προσώπων από παράγοντες της δίκης, όταν αυτά δεν μπορούν να παραστούν στο ακροατήριο. 

Επίσης, με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος καθιερώνεται η εικονοτηλεδιάσκεψη, δηλαδή η δυνατότητα των παραγόντων της δίκης να χρησιμοποιούν τις σύγχρονες τεχνολογίες και σε πραγματικό χρόνο να επικοινωνούν με πρόσωπα που δεν βρίσκονται εντός της δικαστικής αίθουσας. 

Σύμφωνα με τα όσα ορίζει το Προεδρικό Διάταγμα, για να είναι εφικτή η τηλεσυνεδρίαση στα ελληνικά δικαστήρια, θα πρέπει η δικαστική αίθουσα να διαθέτει σύγχρονη υποδομή και εξοπλισμό, δηλαδή κάμερες υψηλής ευκρίνειας, μικρόφωνα και οθόνες. 

Κατά τις τηλεδίκες, η συζήτηση διεξάγεται όπως ορίζουν οι διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ενώ τον εξοπλισμό που επιτρέπει την τηλεσυνεδρίαση χειρίζεται ο δικαστής, ο οποίος και ορίζει τον αριθμό των προσώπων που μπορούν να παρευρίσκονται στις αίθουσες, διευθύνει τη συζήτηση, καθοδηγεί και δίνει τις απαραίτητες κατευθύνσεις στα παρευρισκόμενα και στις δύο αίθουσες πρόσωπα. 

Μετά την ολοκλήρωση της τηλεοπτικής συνεδρίασης υπογράφονται τα σχετικά πρακτικά, τα οποία αναφέρουν την ημερομηνία και τον τόπο της εξέτασης, την ταυτότητα των παρασταθέντων ή εξετασθέντων προσώπων,κ.α. 

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Νέοι δικηγόροι στις... φάμπρικες της Γερμανίας

Είναι νέοι, είναι δικηγόροι και είναι... άνεργοι. Χιλιάδες πτυχιούχοι της Νομικής βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς βλέπουν ότι δεν υπάρχει ο παραμικρός χώρος στην «αγορά εργασίας» που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Η οικονομική κρίση και ο «συνωστισμός» που έχει δημιουργηθεί έχουν κυριολεκτικά «τσακίσει» ένα επάγγελμα που στο παρελθόν αρκετοί το χαρακτήριζαν προνομιακό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί νέοι δικηγόροι έχουν παραδώσει την ταυτότητά τους στο Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και έχουν ξενιτευτεί, επιλέγοντας να εργαστούν ακόμη και σε ταβέρνες, ενώ η συντριπτική πλειονότητα όσων αποφασίζουν να δοκιμάσουν την τύχη τους στη χώρα μας αμείβεται με χρηματικά ποσά που και οι ίδιοι τα χαρακτηρίζουν ως... χαρτζιλίκι!

Τρεις παραστάσεις το χρόνο

Ενδεικτικά είναι τα στατιστικά στοιχεία του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης. Περίπου 1.600 νέοι που έχουν ώς πέντε έτη δικηγορίας «κόβουν» κατά μέσο όρο λίγο πάνω από τρεις παραστάσεις σε δικαστήρια ετησίως! Απογοητευτικά είναι τα στοιχεία και για το ποσοστό των δικηγόρων με επαγγελματική δραστηριότητα πέντε έως δέκα ετών. Πρόκειται για 1.363 μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, στο καθένα από τα οποία αντιστοιχούν κατά μέσο όρο εννιά παραστάσεις κάθε χρόνο.

«Αυτό που δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία του συλλόγου μας τα τελευταία χρόνια είναι ότι περίπου το 60% των μελών μας κατά μέσο όρο έχει τέσσερις έως πέντε παραστάσεις σε δικαστήρια κάθε χρόνο. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ειδικά στους νέους. Σε αρκετές περιπτώσεις οι πελάτες δεν πληρώνουν, ενώ κάποιοι επιλέγουν να πάνε στα ποινικά δικαστήρια χωρίς να έχουν εκπροσώπηση από δικηγόρο. Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί στο σύλλογο και οι αιτήσεις για νομική βοήθεια από πολίτες με οικονομικά προβλήματα», είπε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Νίκος Βαλεργάκης.

Μέρισμα... 30 ευρώ!

Πρόσφατα τα μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης είδαν να μπαίνει στους λογαριασμούς τους μέρισμα εξαμήνου το οποίο «καθαρά» χρήματα ήταν 30 ευρώ! Πρόκειται για το χαμηλότερο μέρισμα που έχει δοθεί ποτέ στην ιστορία του συλλόγου, γεγονός που δικαιολογείται κυρίως από το γεγονός ότι τα συμβόλαια ακινήτων είναι σε... μηδενική βάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι ο αριθμός συμβολαίων ήταν περίπου 6.000, ενώ φέτος από την αρχή του έτους μέχρι και σήμερα είναι 673! «Υπήρχαν χρονιές που το μέρισμα έφτανε ακόμη και στα 800 ευρώ», είπε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Ο Μιχάλης Μήττας είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ασκουμένων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης. Οπως λέει, οι συνάδελφοί του στην αγορά της Θεσσαλονίκης «στην καλύτερη περίπτωση αμείβονται με 200 ευρώ το μήνα είτε παίρνουν κάποιο... χαρτζιλίκι»!

«Πλέον υπάρχουν αρκετοί πτυχιούχοι της Νομικής που προτιμούν να μεταναστεύσουν στη Γερμανία και να γίνουν βιομηχανικοί εργάτες παίρνοντας 1.500 ευρώ το μήνα, καθώς δε βλέπουν κανένα επαγγελματικό μέλλον στην Ελλάδα. Εγώ γνωρίζω προσωπικά δύο περιπτώσεις συναδέρφων που παρέδωσαν την άδειά τους στο σύλλογο και πήγαν να δουλέψουν στην ταβέρνα των θείων τους στη Γερμανία. Το επάγγελμα της δικηγορίας είναι άμεσα εξαρτημένο από την πραγματική οικονομία. Η καλύτερη αμοιβή αυτήν τη στιγμή για ένα νέο δικηγόρο που θα έχει την ιδιότητα του συνεργάτη σε ένα γραφείο είναι 800 ευρώ. Πλέον το επάγγελμα τείνει να γίνει ελιτίστικο, όπως στο παρελθόν, καθώς αυτοί που θα μπορούν να επιβιώσουν θα είναι όσοι έχουν γονείς ή στενούς συγγενείς δικηγόρους. Οι υποθέσεις και οι πελάτες θα... κληρονομούνται», περιγράφει.

Η Ανδριάνα Φουλίδου θεωρεί ότι με τις παρούσες συνθήκες ένας νέος δικηγόρος είναι σχεδόν αδύνατο να επιβιώσει, καθώς, όπως λέει, «με 250 ευρώ μηνιαία αμοιβή και την ίδια στιγμή έξοδα 150 ευρώ μόνο για εισφορές ο λογαριασμός δε... βγαίνει»! «Οι συνθήκες εργασίας για τους ασκούμενους ή τους νέους δικηγόρους είναι απαράδεκτες. Εκτός από τα εξαντλητικά ωράρια, έως 12 ώρες εργασίας την ημέρα, τις ελάχιστες αμοιβές, έως 250 ευρώ το μήνα, υπάρχει σε αρκετές περιπτώσεις και απαράδεκτη συμπεριφορά από τους συναδέρφους τους που τους ''προσλαμβάνουν''. Ως δικηγόρος είναι πολύ δύσκολο να βρεις εργασία ακόμη και αν αναζητήσεις κάτι στο εξωτερικό. Θα πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι "στην επαρχία δε βρίσκεις ούτε γραφείο για να κάνεις... άσκηση", είπε η Ανδριάνα Φουλίδου.

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Aδικαιολόγητη η επιβολή εξόδων "μελέτης" ή "φακέλου" ή "προέγκρισης" ή "διαχείρισης" κατά τη χορήγηση τραπεζικών δανείων

Το Νοέμβριο του 2012, ο Συνήγορος του Καταναλωτή απηύθυνε Σύσταση προς 19 τραπεζικά ιδρύματα να απέχουν από την εφάπαξ χρέωση αποκαλούμενων εξόδων “μελέτης” ή “φακέλου” ή “προέγκρισης” ή “διαχείρισης”, εξαιρουμένων εξόδων υπέρ τρίτων (π.χ. δικαστικά, δικηγορικά, έξοδα μηχανικού), δεδομένου ότι όλες οι χρεώσεις για δαπάνες στις οποίες έχουν προβεί περιλαμβάνονται ήδη στο συμβατικό επιτόκιο εκτοκισμού.  Από τα ανωτέρω 19 τραπεζικά ιδρύματα αποδεκτή έχουν κάνει τη Σύσταση του Συνηγόρου του Καταναλωτή η “ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ”, η “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΊΑ ΛΤΔ” και η “PROTONBANK”. 

Αντιθέτως, τα τραπεζικά ιδρύματα “ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ”, “E.F.G. EUROBANK- ERGASIAS”, “ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ”, “EMPORIKI BANK”, “MARFIN EGNATIA BANK”, “MILLENNIUM BANK A.E.”, “ΓΕΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ”, “PROBANK”,“ALPHA BANK” και “HSBC BANK PLC” ενημέρωσαν ότι δεν κάνουν αποδεκτή τη Σύσταση της Αρχής. 

Επισημαίνεται, τέλος, ότι τα τραπεζικά ιδρύματα, “ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΉΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ”, “ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ”, “CITIBANK”, “ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΤΤΙΚΗΣ”, “FBB - ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΉ ΤΡΑΠΕΖΑ” και “CREDICOM CONSUMER FINANCE” δεν απάντησαν έως και σήμερα στην εν λόγω Σύσταση. 

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Αδίκαστες υποθέσεις κοστίζουν ακριβά στο ελληνικό δημόσιο

Πάνω από 7 δισ. το κόστος της εκκρεμοδικίας

Πάνω από επτά δισ. ευρώ υπολογίζεται από δικαστικούς παράγοντες που γνωρίζουν καλά τις παθογένειες και τις δυσλειτουργίες του δικαστικού συστήματος, το οικονομικό κόστος για το Δημόσιο από την προβληματική λειτουργία της Δικαιοσύνης, που αγγίζει πια τα όρια της αρνησιδικίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνον οι χιλιάδες αδίκαστες υποθέσεις στα Διοικητικά Δικαστήρια, σε όλη την επικράτεια, ξεπερνούν τις 550.000 και στερούν από το Δημόσιο πολύτιμα έσοδα από φόρους και πρόστιμα, τα οποία μένουν για χρόνια σε δικαστική εκκρεμότητα. Την ίδια ώρα, το τεράστιο στοκ των εκκρεμών ποινικών υποθέσεων κοστίζει -πέραν των άλλων συνεπειών- ακριβά και στο Δημόσιο.

Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι δικαστικοί λειτουργοί της Διοικητικής Δικαιοσύνης υπολογίζουν τις απώλειες του Δημοσίου από τις εκκρεμείς υποθέσεις - φορολογικού κυρίως ενδιαφέροντος- σε 1,5 δισ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσό αυτό προκύπτει μετά την πρόβλεψη, ότι από τις χιλιάδες αδίκαστες υποθέσεις, ένα μέρος δεν θα κερδηθεί από το Δημόσιο, αλλά από τους πολίτες που έχουν προσφύγει σε βάρος του.

Γεγονός αποτελεί ότι οι φιλότιμες προσπάθειες που καταβλήθηκαν στα Διοικητικά Δικαστήρια, για μείωση του αριθμού των εκκρεμών υποθέσεων, που ήταν και ένας από τους στόχους του πρώτου Μνημονίου, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Κι αυτό γιατί, πέραν όλων των άλλων, οι πολύμηνες κινητοποιήσεις των δικαστών που ακολούθησαν ανέκοψαν την προσπάθεια και μετέθεσαν γι’ αργότερα την υλοποίηση των αρχικών στόχων.

Χωρίς εικόνα
Πέραν, όμως, από τα πολύτιμα έσοδα που στερείται το Δημόσιο, όπως σημειώνει στην «Κ» ο κ. Γ. Φαλτσέτος, πρόεδρος έως πρότινος της Ενώσεως των Διοικητικών Δικαστών, «δεν διαθέτει πραγματική εικόνα και για το τι έχει λαμβάνειν από τις εκκρεμείς υποθέσεις για φόρους και πρόστιμα, καθώς για κάποιες από αυτές τελικά δεν θα δικαιωθεί, με αποτέλεσμα να προσδοκά σε ανύπαρκτα οφέλη». Το αποτέλεσμα είναι η κατάσταση να μπερδεύεται ακόμα περισσότερο.

Δραματικότερη, ως προς τα έσοδα που χάνει το Δημόσιο, είναι η κατάσταση που επικρατεί στην ποινική Δικαιοσύνη, όπου οι εκκρεμείς υποθέσεις ξεπερνούν σε όλη τη χώρα το ένα εκατομμύριο. Οι απώλειες εσόδων για το Δημόσιο από τη μη είσπραξη των χρηματικών ποινών που θα επιβάλλονταν αν οι δίκες είχαν γίνει, με τους μετριότερους υπολογισμούς ανέρχονται, σύμφωνα με εκτιμήσεις έμπειρων δικαστικών παραγόντων -και μπορεί και να ξεπερνούν- σε 2,5 δισ. ευρώ.

Ανείσπρακτες ποινές
Το πρόβλημα με τις χρηματικές ποινές, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνον στις χιλιάδες αδίκαστες υποθέσεις. Αντιθέτως, επεκτείνεται και σε εκείνες που δικάζονται, καθώς οι χρηματικές ποινές, στις οποίες μετατρέπονται οι ποινές φυλάκισης που επιβάλλονται καθημερινά, στην πράξη δεν εισπράττονται. Η κατάσταση με τις ανείσπρακτες χρηματικές ποινές έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω του προβληματικού μηχανισμού που διαθέτει η Δικαιοσύνη, αλλά και λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας που έχει αυξήσει με γεωμετρική πρόοδο τον αριθμό των πολιτών που δεν μπορούν ούτε τις ποινές τους να πληρώσουν.

Το πρόβλημα έχει περαιτέρω επιδεινωθεί και λόγω της εφαρμογής νόμου που ψηφίστηκε το 2011 και προβλέπει την καταβολή των χρηματικών ποινών σε δόσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ύπαρξη του ποινικού μας συστήματος και την εμπέδωση της κοινωνικής διάστασης της ποινικής τιμωρίας…

Κι ενώ η Δικαιοσύνη σε όλο της το φάσμα ουσιαστικά υπολειτουργεί, τα άλυτα προβλήματα του δικαστικού μας συστήματος, που δεν έχουν για χρόνια έστω και στοιχειωδώς αντιμετωπιστεί, προκαλούν αλυσιδωτές συνέπειες και πρόσθετα κόστη για το δημόσιο ταμείο.

Για παράδειγμα, το μείζον θέμα, όπως τόνιζαν δικαστικοί παράγοντες, που σχετίζεται με τη μη εκμετάλλευση των δεσμευμένων λογαριασμών σε υποθέσεις υποδίκων και καταδίκων για οικονομικά εγκλήματα αποτελεί ένα πρόσθετο πρόβλημα που στερεί πόρους από το Δημόσιο.

Μόνον σε ορισμένες από τις σημαντικές ποινικές υποθέσεις που τρέχουν αυτή την εποχή στην ανάκριση, τα ποσά που έχουν δεσμευθεί σε λογαριασμούς οι οποίοι παραμένουν «παγωμένοι», χωρίς να μπορούν να αξιοποιηθούν μέχρις ότου αμετάκλητα κριθούν οι σχετικές υποθέσεις, υπολογίζονται σε ποσά που αγγίζουν το ένα δισ. ευρώ, με βάση τους μετριότερους υπολογισμούς.

Ενδεικτικές είναι οι υποθέσεις δέσμευσης λογαριασμών του επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, των εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας Energa και Hellas Power, των εξοπλιστικών προγραμμάτων και άλλες για διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Έρχονται ρυθμίσεις
Με προφανή την αναγκαιότητα να αξιοποιηθούν οι «παγωμένοι» λογαριασμοί των υποδίκων, το υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζει ρυθμίσεις που θα δίδουν τη δυνατότητα στο Δημόσιο άμεσης ρευστοποίησης. Πρόκειται για το λεγόμενο ενέχυρο σε συνδυασμό με την παράλληλη παροχή κινήτρων για τους εμπλεκομένους στις ποινικές υποθέσεις, που εκτιμάται ότι στο τέλος της ημέρας θα αποδώσει τα προσδοκώμενα οφέλη.

Στο υπουργείο Δικαιοσύνης, πάντως, ετοιμάζονται να αναλάβουν σύντομα πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση, καθώς εκτιμάται ότι η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο μη περαιτέρω.


Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Δικαστήριο ανακαλεί απόφαση προσημείωσης υποθήκης σε ακίνητα δανειολήπτη

Με την υπ΄ αριθμ. 367/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λασιθίου (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) το Δικαστήριο διέταξε την ανάκληση απόφασης με την οποία επετράπη η προσημείωση υποθήκης σε ακίνητα δανειολήπτη.

Σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά, ο αιτών, ο οποίος είναι μέλος της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, προ της εκδικάσεως της αιτήσεως της τραπέζης περί εγγραφής προσημείωσης ειχε προσφύγει στο Ν.3869/2010 και του είχε χορηγηθεί προσωρινή διαταγή, με την οποία απαγορευόταν κάθε πραγματική και νομική μεταβολή της ακίνητης περιουσίας του, μέχρι την εκδίκαση της αίτησης. Ωστόσο, η τράπεζα προχώρησε στην εγγραφή προσημείωσης υποθήκης στα ακίνητά του, για το ποσό των 95.000 ευρώ και προς εξασφάλιση της απαίτησής της.

Η καθ΄ ης τράπεζα στο δικαστήριο για την ανάκληση της απόφασης ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την προσφυγή του αιτούντα στο ν.3869/2010. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η απόφαση για εγγραφή προσημείωσης σε ακίνητα του δανειολήπτη πρέπει να ανακληθεί διότι προσκρούει στο περιεχόμενο και στη δεσμευτική δύναμη της προσωρινής διαταγής, την οποία είχε μεταγράψει ο δανειολήπτης στα Βιβλία κατασχέσεων του αρμοδίου υποθηκοφυλακείου - ισχύουσα κατ΄ αυτόν τον τρόπο έναντι πάντων.

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Οι επιχειρούμενες αλλαγές του νέου Κώδικα Δικηγόρων

Σύμφωνα με τον νέο Δικηγορικό Κώδικα οι δικηγορικές αμοιβές θα ορίζονται ελεύθερα με γραπτή συμφωνία μεταξύ δικηγόρου και πελάτη και θα αφορούν είτε στο σύνολο για τη διεξαγωγή μιας δίκης είτε για επιμέρους νομικές ενέργειες, δικαστικές ή εξώδικες. Μόνον στην περίπτωση που δικηγόρος και πελάτης δεν συμφωνούν ή δεν υπάρχει γραπτή συμφωνία μεταξύ τους, θα υπάρχει ένα «μίνιμουμ» ποσό αμοιβής που θα καθορίζεται από το αντικείμενο της δίκης. 

Ειδικότερα, για αγωγές έως 200.000 ευρώ η δικηγορική αμοιβή θα είναι 2%, πάνω από 200.000 και έως 750.000 η αμοιβή θα είναι 1,5%, για να φθάσει σταδιακά στο 0,05% για ποσά από 25 εκατ. ευρώ και πάνω. Σημαντική είναι επίσης η πρόβλεψη του νέου Κώδικα για ελεύθερη ίδρυση δικηγορικών εταιρειών που θα μπορούν να έχουν παραρτήματα σε διάφορα σημεία της ελληνικής επικράτειας, αλλά και στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, δικηγορικό γραφείο της Αθήνας θα μπορεί να δραστηριοποιείται ως εταιρεία στο Ηράκλειο, τη Θεσσαλονίκη αλλά και την Κωνσταντινούπολη και τα Τίρανα. 

Παράλληλα, προβλέπεται η ελεύθερη προβολή και διαφήμιση του δικηγορικού επαγγέλματος και της παροχής νομικών υπηρεσιών, ενώ οι δικηγόροι θα μπορούν να διαθέτουν ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο και να προβάλλουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες με πληρωμένες καταχωρίσεις στα ΜΜΕ. Θα απαγορεύεται όμως να προβαίνουν σε δηλώσεις και να δίνουν συνεντεύξεις προβάλλοντας στοιχεία για υποθέσεις που χειρίζονται και οι οποίες εκκρεμούν στις δικαστικές αρχές. 

Ουσιώδης είναι και η αλλαγή για την πρακτική άσκηση των νέων δικηγόρων, που θα μπορεί να γίνεται σε μεγάλη κλίμακα στα δικαστήρια -θα συνδράμουν τις δικαστικές υπηρεσίες στο έργο τους με προφανή οφέλη στην εξοικονόμηση πόρων αλλά στην επιτάχυνση της Δικαιοσύνης- αλλά και στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και στο Δημόσιο. Άλλωστε, εφεξής για να γίνει κάποιος δικηγόρος, προβλέπεται ότι θα δίνει πανελλαδικές εξετάσεις που θα γίνονται από επιτροπή καθηγητών νομικών από όλη την επικράτεια, καθώς καταργούνται οι εξετάσεις σε κάθε Δικηγορικό Σύλλογο «χωριστά».

Με τον νέο Κώδικα αλλάζει και η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη διοικήσεων στους Δικηγορικούς Συλλόγους, καθώς καταργούνται τα παραταξιακά ψηφοδέλτια και προβλέπεται ότι για Συλλόγους μέχρι 1.000 μέλη το ψηφοδέλτιο θα είναι ενιαίο, ενώ η θητεία των διοικήσεων που θα εκλέγονται, προβλέπεται τετραετής, αντί για τριετής που είναι σήμερα. Επίσης, μεταβάλλεται το τοπίο των πειθαρχικών ποινών για τους δικηγόρους καθώς ορίζεται για σωρεία αδικημάτων η επιβολή αυστηρών ποινών, προσωρινής παύσης που φθάνει ως τα δύο χρόνια (σήμερα το ανώτερο είναι έξι μήνες) και βέβαια προβλέπεται και οριστική διαγραφή.

Σημαντική, τέλος, είναι η αναφορά του νέου Δικηγορικού Κώδικα για τον θεσμό της διαμεσολάβησης -εξωδικαστικής επίλυσης των περισσότερων αστικών υποθέσεων- καθώς προβλέπεται η υποχρεωτικότητα του μέτρου και προσδιορίζεται ο ουσιώδης ρόλος των δικηγόρων που αναλαμβάνουν ουσιαστικά καθήκοντα δικαστή.

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Εγγύηση στη μίσθωση και αποχώρηση του ενοικιαστή πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου

Συνήθη ερωτήματα σχετικά με την αστική μίσθωση αφορούν 1) τη φύση της "εγγύησης" που δίνεται κατά την υπογραφή ενός μισθωτηρίου συμβολαίου από το μισθωτή (ενοικιαστή) και κατά πόσο αυτή μπορεί να συμψηφιστεί με μισθώματα (ενοίκια), καθώς επίσης 2) την αποχώρηση του μισθωτή από το ακίνητο πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου της μίσθωσης.

Με τα ζητήματα αυτά έχει ασχοληθεί η νομολογία και κατωτέρω παραθέτουμε αποσπάσματα δικαστικών αποφάσεων που δίνουν τις απαντήσεις στα ως άνω ερωτήματα.

1.  Τί είναι η "εγγύηση"στη μίσθωση και επιτρέπεται συμψηφισμός;

"... Κατά την κατάρτιση συμβάσεως μισθώσεως ακινήτου έχει επικρατήσει στη συναλλακτική πρακτική να δίδεται από το μισθωτή στον εκμισθωτή ορισμένο χρηματικό ποσό, αποκαλούμενο «εγγύηση», που συνήθως αντιστοιχεί σε πολλαπλάσιο του μηνιαίου μισθώματος. Το ποσό αυτό,  καταχρηστικώς ονομαζόμενο «εγγύηση», αφού η τελευταία αυτή σύμβαση, όπως ρυθμίζεται στα  άρθρα 847επ. ΑΚ, συνάπτεται μεταξύ του δανειστή και του εγγυητή, που είναι τρίτο πρόσωπο,  εκτός των συμβαλλομένων, διέπεται ως προς τη λειτουργία και την τύχη της, από τις ειδικότερες  συμφωνίες των μερών στα πλαίσια της ελευθερίας των συμβάσεων (άρθρο 361 ΑΚ), διότι είναι  δυνατόν να συμφωνήθηκε προς εξασφάλιση του μισθώματος ή ως αρραβώνας (επιβεβαιωτικός ή  προς κάλυψη της ζημίας από τη μη εκπλήρωση της συμβάσεως κ.λπ.) ή ως ποινική ρήτρα ή ως  συμβατική εγγυοδοσία. Συνήθως, πάντως, δίνεται ως εγγυοδοσία και ειδικότερα αποτελεί  προκαταβολή έναντι μελλοντικού χρέους του μισθωτή που θα παραμείνει τυχόν ανεξόφλητο,  οπότε και θα καταλογισθεί σ’ αυτό το ποσό της εγγυοδοσίας (Κατράς, Πανδέκτης, 2005, σελ. 124  επ.). Το ποσό της εγγυοδοσίας είναι επιστρεπτέο στο μισθωτή μετά τη λήξη της μισθώσεως και την  εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεών του έναντι του εκμισθωτή (ΕφΑθ 1791/2000, ΕλΔ 41.837). 

 Εξάλλου, η αξίωση για απόδοση της εγγύησης προβάλλεται νόμιμα προς συμψηφισμό, μετά τη  λήξη της μίσθωσης, ακόμα και αν συμφωνήθηκε το αντίθετο, ιδίως όταν με την αγωγή του  εκμισθωτή προβάλλονται αξιώσεις τόσο για τα μισθώματα (και την αποζημίωση χρήσης) όσο και  για φθορές στο μίσθιο, οπότε και κατάγονται όλες οι ενδεχόμενες αξιώσεις από τη λήξη της  μίσθωσης προς διάγνωση στο ίδιο Δικαστήριο (ΕφΘεσ 1065/2008, δημ. Νόμος, ΕφΑθ 1217/2004,  δημ. Νόμος, ΕφΑθ 7663/2000, ΕλΔ 43.1488, ΕφΑθ 7662/2000, ΕΔΠ 2002.86, ΕφΘεσ 2446/1999,  Αρμ 2000.379). Στην αγωγή ή ανταγωγή με την οποία ζητείται η επιστροφή του ποσού της  εγγυοδοσίας ή στην ένσταση συμψηφισμού, πρέπει να εκτίθεται ο λόγος για τον οποίο  συμφωνήθηκε και δόθηκε αυτή καθώς και η αιτία, για την οποία υπάρχει υποχρέωση επιστροφής  της, αλλιώς το σχετικό αίτημα είναι αόριστο (ΑΠ 236/2010, δημ. Νόμος, ΕφΠατρ 487/2008, δημ.  Νόμος, ΕφΑθ 2503/2000, ΕΔΠ 2001.355, ΕφΑθ 1791/2000, ΕλΔ 41.837, ΕφΑθ 4378/1995, ΕΔΠ  1997.354). 

2.  Μπορεί ο ενοικιαστής (μισθωτής) να αποχωρήσει από το ακίνητο πριν τη λήξη του χρόνου που αναφέρεται στο ιδιωτικό συμφωνητικό;

"... αν ο μισθωτής εγκαταλείψει το μίσθιο πριν από τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, χωρίς νόμιμο ή συμβατικό δικαίωμα, η μίσθωση δεν λύνεται και ο  μισθωτής είναι υποχρεωμένος να καταβάλει το μίσθωμα για ολόκληρο το, μέχρι τη  λήξη, υπόλοιπο χρόνο της μίσθωσης, έστω και αν δεν κάνει χρήση του μισθίου για λόγους που αφορούν τον ίδιο ή δεν οφείλει κανένα μίσθωμα κατά το χρόνο  της εγκατάλειψης του μισθίου

Το δικαίωμα, ωστόσο, του εκμισθωτή να αξιώσει από το μισθωτή που αποχώρησε  πρόωρα από το μίσθιο το μίσθωμα (ή αποζημίωση) μέχρι τη συμβατική λύση της  μίσθωσης, προσκρούσει στον απαγορευτικό κανόνα του άρθρου 281 ΑΚ, όταν η  άσκηση του αντίκειται στην καλή πίστη, πράγμα που συμβαίνει και όταν ο εκμισθωτής παραλείπει να εκμισθώσει το μίσθιο σε τρίτον, παρότι του ζητήθηκε η μίσθωση από ορισμένο πρόσωπο ή παρότι η εκμίσθωση του είναι ευχερής. 

Αλλά και στον κανόνα του άρθρου 300 ΑΚ υπόκειται, αφού ο εκμισθωτής με τη  συμπεριφορά του συνετέλεσε στην επέλευση της ζημίας του και την έκταση αυτής,  παραλείποντας να αποτρέψει και περιορίσει αυτή με την εκμίσθωση του ακινήτου του (ΑΠ 760/2000, 617/2000, ΕΑ 4797/2008, ΕΑ 7953/2006 δημ/ση ΝΟΜΟΣ).

Εξάλλου από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 672, 766 και 588 ΑΚ  συνάγεται ως γενική αρχή του δικαίου ότι όταν συντρέχει λόγος, επιτρέπεται σε  κάθε περίπτωση να καταγγελθεί μια διαρκής ενοχική σχέση, έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν παρέχεται αμέσως από το νόμο δικαίωμα καταγγελίας. 

Η αρχή αυτή προκύπτει και από τα άρθρα 281 και 288 ΑΚ, που επιβάλλουν να  ασκούνται τα δικαιώματα όπως απαιτεί η καλή πίστη, αν ληφθούν υπόψη και τα  συναλλακτικά ήθη, παρέχουν δε το δικαίωμα στους συμβαλλόμενους να  καταγγείλουν τη διαρκή ενοχική σχέση, όταν σύμφωνα με τις αρχές αυτές  καθίσταται υπέρμετρα δυσβάσταχτη η συνέχιση της μισθώσεως μέχρι τη λήξη της,  είτε και για τα δυο μέρη, είτε και για ένα απ` αυτά. Τούτο συμβαίνει ιδίως σε περίπτωση μεταβολής των περιουσιακών ή προσωπικών  σχέσεων των μερών

Περαιτέρω, η συνδρομή ή μη σπουδαίου λόγου αξιολογείται με κριτήρια αντικειμενικά, δεν απαιτείται δηλαδή κατ` αρχήν πταίσμα εκείνου προς τον οποίο απευθύνεται η καταγγελία. Αν, όμως, εκείνος που καταγγέλλει είναι υπαίτιος, δεν επιτρέπεται να προβεί σε καταγγελία, διότι είναι επίσης γενική αρχή του δικαίου, συναγόμενη από τα άρθρα 200, 281 και 288 ΑΚ, ότι κανείς δεν μπορεί ν` αποκομίσει ωφελήματα από την παράνομη ή ανήθικη συμπεριφορά του. Αλλά και γενικότερα, η επίκληση λόγου αναγομένου αποκλειστικά στη σφαίρα των σχέσεων του ίδιου του καταγγέλλοντος για άμεση καταγγελία διαρκούς σύμβασης, χωρίς να τηρηθεί προθεσμία όταν μάλιστα αυτή (διαρκής σχέση) έχει ήδη διαρκέσει αρκετό χρόνο, μπορεί να είναι αντίθετη προς την καλή πίστη. (...)

Eπιβάλλεται, συνεπώς, να γίνεται δεκτό, ότι σπουδαίος λόγος υφίσταται, εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι ακόλουθες δύο προϋποθέσεις: α) Τα περιστατικά που συνθέτουν τον σπουδαίο λόγο πρέπει να αφορούν εκείνον προς τον οποίο απευθύνεται η καταγγελία. Με άλλους λόγους, πρέπει να αναφέρονται στο πρόσωπο του ή να εμπίπτουν στη σφαίρα των κινδύνων του, χωρίς, όμως, να απαιτείται να συντρέχει και πταίσμα του. Περιστατικά που αφορούν μόνον τον καταγγέλλοντα, δεν παρέχουν σ` αυτόν δικαίωμα καταγγελίας για σπουδαίο λόγο. β) Τα παραπάνω περιστατικά πρέπει να καθιστούν την εξακολούθηση της μίσθωσης πράγματος για τον καταγγέλλοντα μη αξιώσιμη, κατά την καλή πίστη. 

Τέλος, είναι αυτονόητο ότι κατά την κρίση για τη δυνατότητα συνέχισης ή όχι της σύμβασης ιδιαίτερα θα αξιολογηθούν τα οικονομικά συμφέροντα των συμβαλλομένων και μάλιστα οι οικονομικές επιπτώσεις που θα προκύψουν από την εξακολούθηση ή τη λύση της μίσθωσης (ΑΠ 1836/2007, ΑΠ 639/2007, ΑΠ 1639/2005, ΕΑ 6982/2008, ΕΑ 2302/ 2006 δημ/ση ΝΟΜΟΣ).".

"Κατά τη διάταξη του άρθρου 588 ΑΚ, «στη μίσθωση κατοικίας, αν η χρήση του μισθίου συνεπάγεται σπουδαίο κίνδυνο για την υγεία του μισθωτή ή των οικείων του που συγκατοικούν, ο μισθωτής έχει δικαίωμα να καταγγείλει τη μίσθωση, χωρίς να τάξει προθεσμία, και αν ακόμη κατά τη σύναψη της μίσθωσης ή την παράδοση του μισθίου γνώριζε τις επικίνδυνες συνθήκες ή παραιτήθηκε από τα σχετικά δικαιώματα του».

Για την εφαρμογή της άνω αναγκαστικού δικαίου διάταξης πρέπει:
1) Να πρόκειται για μίσθωση κύριας κατοικίας,
2) η χρήση του μισθίου να συνεπάγεται σπουδαίο κίνδυνο, αντικειμενικό και όχι υποκειμενικό, για την υγεία του μισθωτή και των συνοικούντων μετ` αυτού οικείων του, μπορεί δε ο κίνδυνος αυτός να είναι και απειλούμενος και όχι μόνον άμεσος και να προέρχεται είτε από το μίσθιο είτε από γειτονικούς χώρους και
3) ένεκα αυτών να γίνει καταγγελία της συμβάσεως από το μισθωτή, τα αποτελέσματα της οποίας επέρχονται αμέσως αν συντρέχει ο λόγος της καταγγελίας
[Φίλιου, ΕνοχΔ § 46,13,1, 2, του ίδιου, Μισθ. Πραγμ. § 57, σελ 486- 487, Ραψομανίκη, σε ΓεωργιΆδη-Σταθόπουλου ΑΚ άρθ. 588, αρ. 4-5 σελ. 310, Ζέπος, ΕνοχΔ, Ειδ. Μέρος, σελ 203 σημ. 2, Κατρά, Πανδέκτης Μισθ. και Οροφοκτησίας, έκδ. 2002 § 47 σελ. 173-174, ΕφΑΘ 2140/1977 ΝοΒ 25.1203).".

Τροποποιήσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με το πολυνομοσχέδιο

Με το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για το νέο ΚΦΕ και τα επείγοντα μέτρα εφαρμογής, επέρχονται -μεταξύ άλλων- σημαντικές τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Οι τροποποιήσεις αφορούν στη διαδικασία έκδοσης προσωρινής διαταγής και εκδίκασης ασφαλιστικών μέτρων (αρ. 105 σχεδίου νόμου) καθώς και τη συζήτηση αγωγών επί διαφορών άκυρης απόλυσης εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας (αρ.106 σχεδίου νόμου). Οι τροποποιήσεις αυτές κινούνται αφενός μεν στην κατεύθυνση επιτάχυνσης της δικαιοσύνης αφετέρου δε στην απάλειψη του φαινομένου της επ΄αόριστον παραμονής στο Δημόσιο συμβασιούχων, οι οποίοι συνεχίζουν να εργάζονται με προσωρινές διαταγές. 
Ειδικότερα:

Αρ.691 παρ.4 ΚΠολΔ τροποποίηση: Η συζήτηση της προσωρινής διαταγής προσδιορίζεται υποχρεωτικά εντός 2 (δύο) ημερών από την κατάθεση της αίτησης. Αν το αίτημα γίνει δεκτό, η σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων προσδιορίζεται για συζήτηση εντός 30 (τριάντα) ημερών, αλλιώς δε χορηγείται προσωρινή διαταγή. Σε περίπτωση αναβολής της συζήτησης, παύει αυτοδικαίως η ισχύς της προσωρινής διαταγής. Μόνο μετά την κατ’ ουσίαν συζήτηση της αίτησης, ο δικαστής μπορεί να χορηγήσει προσωρινή διαταγή ή να παρατείνει τη διάρκεια της. Σε περίπτωση ματαίωσης της συζήτησης, δεν επιτρέπεται χορήγηση νέας διαταγής.

Αρ.691 παρ.5 ΚΠολΔ προσθήκη εδαφίου: Αν η προσωρινή διαταγή παραταθεί ή χορηγηθεί κατά τη συζήτηση της αίτησης, η απόφαση δημοσιεύεται εντός 20 (είκοσι) ημερών.

Τροποποιείται το αρ. 693, παρ.1 ΚΠολΔ: Αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν την άσκηση κύριας αγωγής, ο αιτών οφείλει να ασκήσει τη σχετική αγωγή εντός 30 (τριάντα) ημερών, με δυνατότητα παράτασης 20 (είκοσι) ημερών, με δικαστική απόφαση. Ειδικά επί διαφορών για άκυρη απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, αν η αγωγή δεν έχει ασκηθεί μέχρι τη συζήτηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, η τελευταία απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

Προστίθεται παρ.2 στο αρ. 672ΑΚωδΠολΔ: Για διαφορές άκυρης απόλυσης εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή μεταβολής της εργασιακής του κατάστασης, η πραγματική απασχόληση του οποίου έχει διαταχθεί με ασφαλιστικό μέτρο, αναβολή της συζήτησης επιτρέπεται μόνο μία φορά και μόνο σε περίπτωση ανωτέρας βίας, ενώ η νέα δικάσιμος ορίζεται εντός σαράντα ημερών, διαφορετικά αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο που έχει διαταχθεί. Επί των ως άνω διαφορών η απόφαση εκδίδεται μέσα σε προθεσμία 60 (εξήντα) ημερών από τη συζήτηση της αγωγής. Σε περίπτωση ματαίωσης της συζήτησης της αγωγής, αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο. Επίσης αίρεται σε περίπτωση κατάργησης της δίκης με παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής και σε περίπτωση έκδοσης οριστικής απόφασης σε βάρος εκείνου που έχει ζητήσει το ασφαλιστικό μέτρο.

Επίσης με το άρ. 106 του νομοσχεδίου, ορίζεται ότι όλες οι εκκρεμείς αγωγές και αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, επί διαφορών άκυρης απόλυσης εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, για τις οποίες έχει διαταχθεί ασφαλιστικό μέτρο ή έχει χορηγηθεί προσωρινή διαταγή, πρέπει να έχουν εκδικαστεί μέχρι την 1.11.2013, αλλιώς αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο και παύει η ισχύς της προσωρινής διαταγής, αντίστοιχα.

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ

Κατωτέρω, παραθέτουμε τις ανακοινώσεις από την εταιρία ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ για την αναγγελία των απαιτήσεων των ασφαλισμένων κατά αυτής, όπως αυτές δημοσιεύθηκαν από την εταιρία, ξεκινώντας από την πιο πρόσφατη σημειώνοντας ότι η αναγγελία είναι υποχρεωτική για τις κατηγορίες των ασφαλισμένων που αναφέρονται στις ανακοινώσεις:


1.7.2013
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΑΝΑΓΓΕΛΙΩΝ 
ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΑΤΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΖΩΗΣ

Yποχρεούνται σε αναγγελία ακόμη και οι ασφαλισμένοι που έχουν ήδη προβεί σε τέτοια κατά τη φάση αναδιοργάνωσης του χαρτοφυλακίου ζωής. Σε περίπτωση που κατά την πρώτη ως άνω αναγγελία, είχαν κατατεθεί τα ασφαλιστήρια συμβόλαιά ή/και τα λοιπά αποδεικτικά της απάιτησής (λ.χ δικαστικές αποφάσεις, παραστατικά δαπανών, ληξιαρχικές πράξεις κ.α) ζητείται να βεβαιωθεί αυτό στη δήλωση αναγγελίας και να μας προσκομισθούν (εάν είναι δυνατόν) απλά φωτοαντίγραφα αυτών.

• Προς το σκοπό αναγγελίας των απαιτήσεων των δικαιούχων ασφαλίσματος, παραλαμβάνονται σε πρωτότυπο ή επικυρωμένο (από δικηγόρο) αντίγραφο:

- Ασφαλιστήρια συμβόλαια
- Τυχόν άλλα έγγραφα (λ.χ δικαστικές αποφάσεις, παραστατικά δαπανών, ληξιαρχικές πράξεις κ.α) που αποδεικνύουν την απαίτηση του ασφαλισμένου.
- Αίτηση – Αναγγελία υπογεγραμμένη από τον δικαιούχο ασφαλίσματος ή/και (σε περίπτωση που αυτός είναι διαφορετικό πρόσωπο) από τον συμβαλλόμενο στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο που κατατίθεται αυτοπροσώπως και η οποία θα πρέπει να περιέχει σαφώς στοιχεία επικοινωνίας με τον ενδιαφερόμενο (σταθερό και κινητό τηλέφωνο) .
Σε περίπτωση που η αίτηση – αναγγελία κατατίθεται από τρίτο σε σχέση με τα ανωτέρω πρόσωπο, το πρόσωπο αυτό θα πρέπει να είναι εφοδιασμένο με ειδική εξουσιοδότηση από τον δικαιούχο (ή σε περίπτωση που αυτός είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον συμβαλλόμενο στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο), το γνήσιο υπογραφής του οποίου θα πρέπει να βεβαιώνεται από ΚΕΠ ή Αστυνομικό Τμήμα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν έχει τη δυνατότητα επικύρωσης αντιγράφων από δικηγόρο, τους υποδεικνύεται είτε να προσέλθουν στην εταιρεία με τα πρωτότυπα συμβόλαιά τους και να τους επικυρώσουμε εδώ μια φωτοτυπία, είτε να μας αποστείλουν απλή φωτοτυπία του συμβολαίου τους συνοδευόμενη με υπεύθυνη δήλωση (με βεβαίωση του γνησίου υπογραφής τους) που θα βεβαιώνει το ακριβές του αντιγράφου που προσκομίζεται (αποστέλλεται).

• Σε περίπτωση ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων, την αναγγελία δικαιούται να υποβάλει το συμβαλλόμενο βάσει του ασφαλιστηρίου συμβολαίου φυσικό ή νομικό πρόσωπο. Εφόσον επιθυμεί, στο όνομα και για λογαριασμό του να υποβάλει τη σχετική αίτηση – αναγγελία τρίτο πρόσωπο (λ.χ ασφαλιστικός πράκτορας) αυτός θα πρέπει να είναι εφοδιασμένος με την ειδική εξουσιοδότηση που αναφέρεται ανωτέρω και σε περίπτωση που ενεργεί για λογαριασμό νομικού προσώπου (εταιρείας) να προσκομίζει μαζί τα νομιμοποιητικά έγγραφα εκείνα που αποδεικνύουν ότι το υπογράφον την εξουσιοδότηση πρόσωπο εκπροσωπεί την εταιρεία. Τα έγγραφα αυτά (ενδεικτικά) μπορεί να είναι:

- Σε περίπτωση Ομόρρυθμης ή Ετερόρρυθμης Εταιρείας το καταστατικό αυτής όπου θα αναφέρεται ο διαχειριστής της,
- Σε περίπτωση ΕΠΕ το καταστατικό αυτής όπου θα αναφέρεται ο (κατά το χρόνο της παροχής της εξουσιοδότησης) διαχειριστής της και το ΦΕΚ στο οποίο αυτό έχει δημοσιευθεί.
- Σε περίπτωση ΑΕ το ΦΕΚ ισχύουσας εκπροσώπησης της εταιρείας.

• Παραλαμβάνονται και πρωτοκολλούνται αναγγελίες που λαμβάνονται:
- Μέσω συστημένης επιστολής
- Μέσω courrier
- Μέσω φαξ.
- Μέσω e mail

Στην περίπτωση του φαξ και του email καθώς και σε κάθε άλλη περίπτωση κατά την οποία δεν παραλαμβάνονται πρωτότυπα ή επικυρωμένα με βάση τα παραπάνω έγγραφα, θα υπάρχει σχετική σήμανση στην εν λόγω καταχώρηση με το σκοπό να ζητηθούν στη συνέχεια τα πρωτότυπα (ή επικυρωμένα με βάση τα παραπάνω) έγγραφα τα οποία θα πρέπει να προσκομισθούν οπωσδήποτε έως τη λήξη της προθεσμίας για τις αναγγελίες (4 Οκτωβρίου 2013).


25.6.2013
ΟΔΗΓΙΕΣ / ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ
ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΑΤΟΣ - ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΖΩΗΣ 
ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΥΠΟ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ 
ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΓΑ & COMMERCIAL VALUE AAE

Δεν υποχρεούνται σε αναγγελία, όσοι έχουν ήδη προβεί σε τέτοια κατά τη φάση αναδιοργάνωσης του χαρτοφυλακίου ζωής και αυτή έχει τύχει επεξεργασίας από τον επόπτη χαρτοφυλακίου ζωής κατά τη σύνταξη του προσωρινού χαρτοφυλακίου ζωής.

Προς το σκοπό αναγγελίας των απαιτήσεων των δικαιούχων ασφαλίσματος, παραλαμβάνονται από την Εκκαθάριση σε πρωτότυπο ή επικυρωμένο (από δικηγόρο) αντίγραφο:

- Ασφαλιστήρια συμβόλαια 
- Τυχόν άλλα έγγραφα (λ.χ δικαστικές αποφάσεις, παραστατικά δαπανών, ληξιαρχικές πράξεις κ.α) που αποδεικνύουν την απαίτηση του ασφαλισμένου.
- Αίτηση – Αναγγελία υπογεγραμμένη από τον δικαιούχο ασφαλίσματος ή/και (σε περίπτωση που αυτός είναι διαφορετικό πρόσωπο) από τον συμβαλλόμενο στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο που κατατίθεται αυτοπροσώπως και η οποία θα πρέπει να περιέχει σαφώς στοιχεία επικοινωνίας με τον ενδιαφερόμενο (σταθερό και κινητό τηλέφωνο). 
Σε περίπτωση που η αίτηση – αναγγελία κατατίθεται από τρίτο σε σχέση με τα ανωτέρω πρόσωπο, το πρόσωπο αυτό θα πρέπει να είναι εφοδιασμένο με ειδική εξουσιοδότηση από τον δικαιούχο (ή σε περίπτωση που αυτός είναι διαφορετικό πρόσωπο από τον συμβαλλόμενο στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο), το γνήσιο υπογραφής του οποίου θα πρέπει να βεβαιώνεται από ΚΕΠ ή Αστυνομικό Τμήμα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν έχει τη δυνατότητα επικύρωσης αντιγράφων από δικηγόρο, μπορεί να προσέλθει στην Εκκαθάριση με τα πρωτότυπα συμβόλαιά του, ώστε να επικυρωθούν οι φωτοτυπίες από τις υπηρεσίες της Εκκαθάρισης, είτε να αποστείλουν απλή φωτοτυπία του συμβολαίου τους συνοδευόμενη με υπεύθυνη δήλωση (με βεβαίωση του γνησίου υπογραφής τους) που θα βεβαιώνει το ακριβές του αντιγράφου που προσκομίζεται (ή αποστέλλεται).

Σε περίπτωση ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων, την αναγγελία δικαιούται να υποβάλει το συμβαλλόμενο βάσει του ασφαλιστηρίου συμβολαίου φυσικό ή νομικό πρόσωπο. Εφόσον επιθυμεί, στο όνομα και για λογαριασμό του να υποβάλει τη σχετική αίτηση – αναγγελία τρίτο πρόσωπο (λ.χ ασφαλιστικός πράκτορας) αυτός θα πρέπει να είναι εφοδιασμένος με την ειδική εξουσιοδότηση που αναφέρεται ανωτέρω και σε περίπτωση που ενεργεί για λογαριασμό νομικού προσώπου (εταιρείας) να προσκομίζει μαζί τα νομιμοποιητικά έγγραφα εκείνα που αποδεικνύουν ότι το υπογράφον την εξουσιοδότηση πρόσωπο εκπροσωπεί την εταιρεία. Τα έγγραφα αυτά (ενδεικτικά) μπορεί να είναι:

- Σε περίπτωση Ομόρρυθμης ή Ετερόρρυθμης Εταιρείας το καταστατικό αυτής όπου θα αναφέρεται ο διαχειριστής της,
- Σε περίπτωση ΕΠΕ το καταστατικό αυτής όπου θα αναφέρεται ο (κατά το χρόνο της παροχής της εξουσιοδότησης) διαχειριστής της και το ΦΕΚ στο οποίο αυτό έχει δημοσιευθεί.
- Σε περίπτωση ΑΕ το ΦΕΚ ισχύουσας εκπροσώπησης της εταιρείας.

Παραλαμβάνονται και πρωτοκολλούνται αναγγελίες που λαμβάνονται:
- Μέσω συστημένης επιστολής
- Μέσω courrier
- Μέσω φαξ
- Μέσω e-mail

Στην περίπτωση του φαξ και του e-mail καθώς και σε κάθε άλλη περίπτωση κατά την οποία δεν παραλαμβάνονται πρωτότυπα ή επικυρωμένα με βάση τα παραπάνω έγγραφα, θα υπάρχει σχετική σήμανση στην εν λόγω καταχώρηση με το σκοπό να ζητηθούν στη συνέχεια τα πρωτότυπα (ή επικυρωμένα με βάση τα παραπάνω) έγγραφα τα οποία θα πρέπει να προσκομισθούν οπωσδήποτε έως τη λήξη της προθεσμίας για τις αναγγελίες (4 Οκτωβρίου 2013).


19.6.2013 
ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΓΑ
ΥΠΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ανακοινώνεται στους δικαιούχους ασφαλίσματος ασφαλίσεων ζωής της υπό ασφαλιστική εκκαθάριση εταιρείας με την επωνυμία «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΓΑ», όπως αυτές ορίζονται στην ΥΑ 2574/2009 (ΦΕΚ Β΄ 2509/18.12.2009) και ταξινομούνται σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 2 (περ. I έως και IX) του ν.δ. 400/1970, ότι δύνανται έως την 4/10/2013 να αναγγείλουν τις απαιτήσεις τους στον Επόπτη Ασφαλιστικής Εκκαθάρισης.

Συγκεκριμένα, καλούνται οι δικαιούχοι ασφαλίσματος των ασφαλίσεων ζωής της υπό ασφαλιστική εκκαθάριση εταιρείας με την επωνυμία «AΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΓΑ» να προβούν κατά το άρθρο 10 παρ. 3 του ν.δ. 400/1970 σε αναγγελία των απαιτήσεων προς την Εταιρεία, προσκομίζοντας ταυτόχρονα όλα τα δικαιολογητικά τους στοιχεία στον Επόπτη Ασφαλιστικής Εκκαθάρισης, κ. Κωνσταντίνο Παπακωστόπουλο, Λ. Κηφισίας 62, Μαρούσι, τηλέφωνο επικοινωνίας: 800-50-000-18.

Σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 3 δεύτερο εδάφιο του ν.δ. 400/1970, ΔΕΝ καλούνται (και συνεπώς δεν αναγγέλλονται) οι δικαιούχοι ασφαλίσεων ζωής για τους οποίους δεν έχει επέλθει ασφαλιστική περίπτωση έως την ημερομηνία ανάκλησης αδείας λειτουργίας της άνω ασφαλιστικής επιχείρησης, ήτοι την 21 Σεπτεμβρίου 2009.

Μαρούσι , 19 Ιουνίου 2013
Ο Επόπτης Ασφαλιστικής Εκκαθάρισης
Κωνσταντίνος Παπακωστόπουλος